Einstein zei het zo mooi: "Het leven is als fietsen. Om in balans te blijven, moet je in beweging blijven." Klinkt logisch, maar hoe doe je dat als je moe bent of je gezondheid 'niet meewerkt'?
Ik begon mijn jaar niet in topconditie. Ik brak mijn arm vlak voor kerst en voelde me meermaals verkouden. Het leek verleidelijk om in januari de stekker er even helemaal uit te trekken. Maar gezin en werk gingen door, en bijna vanzelf dreef ik daarop mee. Ik stond dus niet helemaal stil, maar had wel behoefte aan 'minder hard doorfietsen'.
Daardoor zocht ik het in kleine aanpassingen en merkte ik dat die ook al enorm kunnen helpen. Zoals meer rustmomenten, meer bewust naar buiten gaan en bewegen, letten op wat ik eet en of ik genoeg slaap. Ook plande ik leuke dingen in om naar uit te kijken en koos ik duidelijk waar ik wel en niet aan meedeed in werk en gezin.
Als je helemaal tot stilstand komt, is het opstarten veel moeilijker.
Kan je echt niet meer, dan moet je natuurlijk wel tot stilstand komen. Maar als het je alleen een beetje tegenzit, probeer dan eens bewust te blijven fietsen. Alleen dan met een ander tempo, een andere route, een ander uitzicht, misschien zelfs even achterop bij iemand. Het bewust zoeken naar je balans maakt al dat je meer beweegt richting je gezond en energiek voelen.
Dat vind ik ook zo mooi en inspirerend aan het zijn van coach: in die rol mag ik ervaren hoe mensen zelf de regie pakken over hun leven en zorgen dat ze in het leven zich bewegen zoals het bij hen past. Soms met grote aanpassingen, vaak met kleine.
Zelf mag ik nog even niet letterlijk fietsen, maar ik kijk er al naar uit dat het weer kan :-)
Hartelijks van Hanneke