Voor veel mensen betekent het einde van het jaar: deadlines. Ofwel omdat je werkgever of opdrachtgever dat van je vraagt, ofwel omdat je het zelf fijn vindt je to-do-lijstje in te korten, nog net vóór die magische jaargrens.
In deze coronatijd merk ik dat bij veel mensen om me heen de energie al op is. Van 'nog even knallen' is nauwelijks sprake - mensen zijn al blij als ze zonder burn-out de vakantie halen.
Ik dacht aan het vuurwerkverbod. Zouden we niet ook een 'knalverbod' kunnen invoeren qua werk? Dat we onszelf of elkaar even niets meer opleggen?
In plaats daarvan kun je deze tijd zien als een tijd voor rust, pas op de plaats, reflectie. Hoe gaat het met mij? Fysiek, mentaal, emotioneel? Waar heb ik eigenlijk behoefte aan? Wie zou ik even blij willen maken? Je aandacht geven aan dat wat van waarde is.
Ik gun je een rustige jaarwisseling en een waardevolle vakantie.
Comments